ماساژ تایلندی در اصل از هندوستان شروع و طی قرن ها در تایلند تکمیل و استفاده شد. در سال 1960 با راه اندازی مدرسه ماساژ در تایلند، آموزش علاقه مندان از اقصی نقاط دنیا، بسیار محبوب و فراگیر شد. پیوستن ماساژ تایلندی به فهرست میراث معنوی یونسکو، یک رویداد تاریخی است که باعث ارتقاء و به کار گیری این مهارت به صورت محلی و بین المللی می شود. با نیلوفر آبی همراه باشید.
از مراکز درجه یک اسپا در بانکوک و سواحل پوکت تا مغازه های کوچکی که در کنار خیابان وجود دارند ، ماساژ تایلندی در همه جای این کشور حاضر است. گفته می شود پزشکان و راهبان ، متدهای این ماساژ را 2500 سال پیش به تایلند آورده و از آن زمان از استادان به شاگردان وسپس در میان خانواده ها سینه به سینه منتقل شده است. در قرن 19 میلادی، زمانی که تایلند تحت سلطه پادشاه رامای سوم بود، پژوهشگران دانش خود را در زمینه ماساژ بر روی سنگهای معبدی معروف به وات پو حک می کردند. مدرسه ماساژ تایلندی معبد وات پو تا به امروز بیش از 200.000 ماسور را آموزش داده که در 145 کشور دنیا در حال فعالیت می باشند.
این ماساژ به عنوان یک روش درمانی غیر دارویی، شامل مهارتی بدنی است که یک تراپیست با استفاده از آن، عدم تعادل انرژی و ساختار بدنی فرد (گیرنده ماساژ) را شناسایی و متعادل کرده، تا عوارضی که معتقدند از طریق به هم خوردن تعادل انرژی های ِخطوط Sen (خطوط انرژی بدن) ، به وجود آمده را برطرف نمایند.
بر اساس اعلام Unesco این آموزه، ریشه در مراقبت های شخصی در زمانهای گذشته در روستاهای تایلند دارد. در گذشته، در هر روستا، ماساژ درمانگرانی بودند که افراد برای برطرف کردن دردهای فیزیکی ناشی از کار کردن در مزارع کشاورزی به آنها مراجعه می کردند.
امروزه یک تراپیست در یک مرکز اسپا درجه یک ِتایلند می تواند هر ساعت 100 دلار درآمد داشته باشد که این رقم در لندن و نیویورک 2 الی 3 برابر این مقدار می باشد.
منابع:
وب سایت رسمی یونسکو، گاردین، خبرگزاری BBC